تندیس مظلومیت(شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام )

تندیس مظلومیت(شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام )

 

دل من در پی یک واژه بی خاتمه بود

اولین واژه که آمد به نظر، فاطمه بود

زهرا علیهاالسلام ، کوثر خداست. لیلة القدر خداست. جلوه جمال خداست و تفسیر جلال خدا.

زهرا علیهاالسلام رسول صلی الله علیه و آله است و همتای علی علیه السلام .

زهرا علیهاالسلام معرّف نهایت کمال زن است و اوج عروج یک انسان.

طنین فریاد زهرا علیهاالسلام هم پای ضربت خندق است.

زهرا علیهاالسلام تلاوت بیداری است، سایبان شوق است و بهار سرشار دل های آشنا.

خورشید در تابوت زهرا علیهاالسلام غروب کرد و ملائک به عشق دیدار او، به سجده درافتادند و با اشک هاشان، راهش را تا به خدا علامت گذاردند.

سیمای ام ابیها علیهاالسلام در آیه تطهیر

قرآن، هرچند نام زهرا علیهاالسلام را به میان نیاورده، امّا گاه به اشاره، به آن بانوی یگانه دوران اشاره کرده که از آن شمار آیه تطهیر است: «خدا چنین می خواهد که ناپاکی و گناه را از شما خاندان نبوت ببرد، و شما را از گناه پاک و پیراسته گرداند».

آیه تطهیر، از آیه های معروفی است که درباره اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده و آن ها را، انسان های پاک از گناه معرفی می کند و با توجه به احادیث متواتر، دخت پیامبر صلی الله علیه و آله نیز از شمار اهل بیت است.

پس از نزول این آیه، از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سؤال شد که این آیه شریف در شأن کیست؟ حضرت فرمودند: در شأن من، علی علیه السلام ، فاطمه علیهاالسلام و حسنین علیهماالسلام .

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای اثبات و روشن نمودن این حقیقت که مراد از اهل بیت علیهم السلام ، پنج نور عظیم هستند و نه دیگری، بعد از نزول این آیه، هر روز تا زمان رحلتش، هنگام خروج از منزل برای اقامه نماز صبح، به در خانه حضرت صدیقه علیهاالسلام می آمد و می فرمود: سلام بر شما ای اهل بیت، به درستی که خدا اراده فرموده است که هر ناپاکی را از شما خاندان نبوت دور گردانده، شما را پاک و منزه گرداند.

سیمای فاطمه زهرا علیهاالسلام در آیه مباهله

در شأن نزول آیه مباهله آمده است که وقتی مسأله دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله و مقابله سران ادیان دیگر با آن حضرت بالا گرفت، قرار شد هر دو طرف با خانواده و فرزندان و خویشاوندان خود در برابر یکدیگر صف آرایی کرده و هر کدام، لعنت خدا و نفرین و عذاب الهی را برای آن کس که در ادعای خود دروغگوست، خواهان شود. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در سال دهم هجری، با یک جمع کوچک و نورانی برای مباهله با کشیشان مسیحی، حرکت کرد. حضرت فاطمه علیهاالسلام به تصدیق همه مسلمانان، مشمول این آیه است.

آیت اللّه شهید دستغیب در این زمینه به نکته ظریفی اشاره می کند. ایشان می نویسد: «حکمت این که پیامبر صلی الله علیه و آله حضرت صدیقه علیهاالسلام را برای مباهله همراه خویش برد، این بود که با کلمه (زنان) که در آیه آمده است، به مسلمین بفهماند که زهرا علیهاالسلام یک تنه بر همه زنان برتری دارد».

فاطمه علیهاالسلام در سایه سار کلام دیگران

امام خمینی رحمه الله

«... زنی که افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز می درخشد؛ زنی که فضایل او هم طراز فضایل بی نهایت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و خاندان عصمت و طهارت بود؛ زنی که هر کس با هر بینشی درباره او گفتاری دارد و از عهده ستایش او برنیامده، که احادیثی که از خاندان وحی رسیده، به اندازه فهم مستمعان بوده و دریا را در کوزه ای نتوان گنجانید، و دیگران هر چه گفته اند، به مقدار فهم خود بوده، نه به اندازه مرتبت او».

مقام معظم رهبری

«زنی، آن هم در سنین جوانی، از لحاظ مقام معنوی به جایی می رسد که بنابر آن چه در بعضی از روایات است، فرشتگان با او سخن می گویند و حقایق را به او ارائه می دهند. محدّثه است؛ یعنی کسی که فرشتگان با او حدیث می کنند و حرف می زنند. این مقام معنوی و میدان وسیع و قله رفیع، در مقابل همه زن های آفرینش و عالَم است. فاطمه زهرا علیهاالسلام در قلّه این بلندای عظیم ایستاده و به همه زنان عالم خطاب می کند و آن ها را به پیمودن این راه دعوت می نماید».

ابن ابی الحدید

ابن ابی الحدید، شرح نویس نهج البلاغه، درباره مقام حضرت زهرا علیهاالسلام می نویسد: رسول خدا صلی الله علیه و آله ، فاطمه علیهاالسلام را بیش از آن چه مردم گمان داشتند و به دخترانشان احترام می گذاشتند، گرامی می داشت؛ تا آن جا که از مرز محبت پدران نسبت به فرزندان گذشت. نه یک بار بلکه بارها، و در جاهای گوناگون نه فقط یک جا، در حضور عام و خاص چنین فرمود: «او بانوی زنان جهان و همتای مریم، دختر عمران است و به هنگام عبور از موقف قیامت، منادی از سوی عرش فریاد می زند: ای اهل محشر دیدگانتان را ببندید تا فاطمه علیهاالسلام ، دختر محمد صلی الله علیه و آله عبور کند».

حافظ ابونعیم اصفهانی و استاد توفیق ابوعلم

حافظ ابونعیم اصفهانی می گوید: «فاطمه علیهاالسلام ، بانوی بتول، و پاره تن رسول صلی الله علیه و آله و نزدیک ترین فرزندانش به قلب مبارک، و نخستین نفر آنان در پیوستن به آن حضرت بعد از رحلتش بود. او از دنیا و بهره هایش برکنار و به اسرار و رموز پیچیده آفات و زشتی های دنیا، آشنا بود».

استاد توفیق ابوعلم گوید:«او زنی بود بزرگ منش با خویی ارزنده، شخصیتی گرامی، فهم و هوشی تند،ذهنی پویا، نظری بلند، ارزش هایی والا، پرجوش و خروش، ولی محکم و استوار، غیور و غیرتمند و به دور از خودخواهی و خودپسندی. ... او در بلندای قله عفاف و راستی، پاک دامنی و خویشتن داری و پاک چشمی بود».

زهرا علیهاالسلام و پدر

اگر هیچ زنی در چشم و دل رسول صلی الله علیه و آله به اندازه زهرا علیهاالسلام جای نداشت، بی دلیل نبود؛ که در چشم و دل زهرا علیهاالسلام نیز هیچ کس به اندازه رسول صلی الله علیه و آله ، جا نداشت. آن گاه که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر زهرا علیهاالسلام وارد می شد، زهرا علیهاالسلام تمام قد می ایستاد و مشتاقانه به استقبال پدر می رفت و بر دستش بوسه می زد. او همه جا پدر را بر خود مقدّم می داشت. خودش می فرمود: «سوگند به خدا، پیامبر صلی الله علیه و آله را بر خود و دیگران مقدّم می دارم».

آخرین کسی که حضرت رسول صلی الله علیه و آله به هنگام مسافرت در حقش سفارش می کرد، زهرا علیهاالسلام بود و پس از مسافرت، اولین خانه ای که داخل می شد، خانه زهرا علیهاالسلام بود. و زهرا علیهاالسلام ، آن گاه که پدرش در بستر بیماری بود، از هر کسی محزون تر بود و تا خبر ملحق شدن به پدر را به عنوان اولین نفر از اهل بیتش نشنید، آرام نگرفت.

زهرا علیهاالسلام و علی علیه السلام

زهرا علیهاالسلام ، علی علیه السلام را بهترین همسر می دانست و همواره به تمامی وظایف همسری خود عمل می کرد. از تمیزی و ساده پوشی تا کارهای منزل و ایثار مال و جان خود و تحمل سختی ها و مشقت ها در کنار همسرش دریغ نمی ورزید و همواره حامی محکم و راستین علی علیه السلام بود. زهرا علیهاالسلام ، آرامش و انس علی علیه السلام بود و علی علیه السلام با نگاه به او، رنج هایش را از یاد می برد. امیرمؤمنان علی علیه السلام خود می فرماید: «زهرا علیهاالسلام ، تسلاّی من بود». از این رو، تا خبر رحلت او را شنید، از پا افتاد و تا به صورتش آب نزدند، به هوش نیامد.

زهرا علیهاالسلام ، مایه فخر علی علیه السلام بود و علی علیه السلام همواره به او مباهات می کرد. فقدان زهرا علیهاالسلام آن قدر بر علی علیه السلام سنگین بود که زهرا علیهاالسلام ، خود از قبل، علی علیه السلام را به صبر بر این مصیبت دعوت می کرد. اما با این همه، علی علیه السلام ، در غم از دست دادن او ضجّه می زد و هر روز به زیارت قبر او می رفت و در رثای او، مرثیه ها می خواند.

زهرا علیهاالسلام و دُردانه هایش

در این مبحث، اگرچه می توان ازمهربانی زهرا علیهاالسلام با فرزندانش و نوازش آن ها گفت، تا آن جا که حتی به علی علیه السلام وصیت می کند که پس از من با دختر خواهرم ازدواج کن که او بر فرزندان من مهربان تر است، و حتی در وصیتش به علی علیه السلام ، او را به مهربانی در حق فرزندانش، سفارش می کند، یا می توان از بازی کردن او با فرزندانش و یا داستان ها و شعرهایی که برای آنان می خواند، سخن گفت، اما مهم تر از همه، ذکر این نکته است که او با طاعتش توانسته راه رسول صلی الله علیه و آله را ادامه دهد و مادرِ تمامی ائمه علیهم السلام باشد. همین است که حسین علیه السلام در صحرای تفتیده کربلا، بر سر نیزه فریاد می زند: «هیهات که زیر بار ذلت بروم. من، شهامت، حّریّت و کرامت خود را مرهون پاک دامنی و طهارت مادرم زهرا علیهاالسلام می دانم».

ویژگی های زهرا علیهاالسلام

ویژگی ها و خصایص صدیقه طاهره علیهاالسلام که محور خاندان نبوت وولایت است، بیش از حدّ شمارش بوده و آن چه به قلم می آید، تنها قطره ای از یک اقیانوس است:

1. هیچ زنی را معصومه نگفته اند، جز زهرا علیهاالسلام که معصوم به عصمت حقیقی بود و آیه تطهیر، بهترین دلیل این امر است.

2. رضای او، رضای خدا، غضب او، غصب خدا، و شادی او، شادی خداوند و پیغمبر صلی الله علیه و آله بوده است.

3. فاطمه علیهاالسلام شفیعه روز محشر و قاضی مطلق دیوان محاکمات الهی است.

4. او محور اهل کساء (اهل عبا) و مقدّم و اول و آخر آن هاست. چنان که وقتی ملائکه از خداوند پرسیدند: اهل کساء چه کسانی اند که این همه برای آن ها ارزش قائل هستی و زمین و آسمان را برای ایشان آفریدی؟ خطاب شد: «اهل کساء، فاطمه است و پدر فاطمه، و شوهر فاطمه و فرزندان فاطمه». نام مقدس فاطمه در این جمله، چندین بار تکرار شده است و این، بزرگ ترین ویژگی آن حضرت است.

والاترین فضیلت حضرت زهرا علیهاالسلام از منظر حضرت امام خمینی رحمه الله

امام خمینی رحمه الله ، فرزند زهرای اطهر، در وصف مادر چنین می گویند: «درباره فضایل حضرت صدیقه علیهاالسلام ، تنها به ذکر یک روایت که در کافی است و با سند معتبر نقل شده است، اکتفا می کنم. حضرت صادق علیه السلام می فرمایند: «فاطمه علیهاالسلام بعد از پدرش، 75 روز در این دنیا بودند و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت. جبرئیل امین می آمد و به ایشان تعزیت عرض می کرد و مسائلی از آینده نقل می فرمود». ظاهر روایت این است که در این 75 یا 95 روز، مراوده ای بوده، یعنی رفت و آمد جبرئیل زیاد بوده است. به هر حال، غیر از طبقه اول انبیای بزرگوار، درباره کسی چنین نبوده و وارد نشده است که در ظرف این مدت، جبرئیل چندین بار رفت و آمد داشته باشد. مسأله فرود آمدن جبرئیل، یک مسأله ساده نیست. نباید تصور کرد که برای هر کسی چنین امری ممکن است. بین روح کسی که جبرئیل بر او وارد می شود و مقام جبرئیل که روح اعظم است، یک تناسب کامل لازم است.»

عصمت زهرا علیهاالسلام

عصمت در لغت به معنای مصونیت و محفوظ بودن است و معصوم کسی است که از خطا و اشتباه و گناه در امان باشد. گرچه فاطمه علیهاالسلام پیامبر و امام نبود و دلایلی که برای عصمت و مصونیت از گناه در مورد پیامبران و امامان می آورند، درباره آن حضرت جاری نیست، ولی مقام عصمت او از راه های دیگر ثابت می گردد که مهم ترین دلیل در این مورد، آیه تطهیر است که فرمود: «خدا چنین می خواهد که ناپاکی و گناه را از شما خاندان نبوت ببرد و شما را پاک گرداند».

روایات فراوانی که در تفاسیر شیعه و سنی وارد شده، به خوبی گواهی می دهد که هرگونه آلودگی از خانواده پیامبر دور است. این روایات در کتاب های معروف اهل سنت نیز نقل گردیده است.

دلیل دیگر بر اثبات عصمت حضرت زهرا علیهاالسلام ، حدیث معروف کساء است که با الفاظ مختلف، در کتاب های حدیث و تفسیر شیعه و سنی آمده است.

علم زهرا علیهاالسلام

از مجموعه روایات مختلف، این گونه برداشت می شود که ارتباط و هماهنگی خاصی میان حضرت زهرا علیهاالسلام و پدر والامقامش بوده است. از این رو، جای شگفتی نیست که آن آموزگار آسمانی، بهترین و شایسته ترین کارها را به دُخت فرزانه اش بیاموزد و او را به برترین ارزش های اخلاقی و انسانی رهنمون گردد و فاطمه علیهاالسلام نیز آن دانش های آسمانی را از آن چشمه جوشان و گوارا بنوشد و قلب بیدار و گسترده اش، از انواع حکمت ها لبریز گردد. این ها همه افزون بر دانش و آگاهی گسترده است که خدا به او الهام کرده بود. درباره علم آن حضرت، روایات متعددی وارد شده است که در زیر به برخی از آن ها اشاره می شود:

فاطمه علیهاالسلام را از آن رو فاطمه نامیدند که خداوند از علم خود آن قدر به او نوشاند که از هر استادی بی نیاز شد.

فاطمه علیهاالسلام را بدان سبب بتول نامیدند که از حیث فضل و دین، سرآمد تمامی زنان بود.

خداوند، ده چیز را به ده زن تفضل نمود و برای فاطمه علیهاالسلام ، همسر علی علیه السلام ، علم را.

عبادت زهرا علیهاالسلام

عبادتِ خالصانه برای خدا و به مفهوم کامل آن، در سراسر زندگی حضرت زهرا علیهاالسلام جلوه گر بود. سراسر زندگی پرافتخار او، از آغاز تا واپسین لحظات، عبادت خدا بود. از غذا دادن به محرومان گرفته تا آب رساندن به خانه بینوایان؛ از ایثارش در راه خدا تا آموزش مقررات الهی به مردم؛ از به دوش کشیدن بار مسؤولیت اداره جامعه کوچک خانه و خانواده، تا پارسایی و ساده زیستی و تحمل محرومیت ها برای پیشرفت اسلام. او همه این ها را به خاطر پرستش خالصانه خدا به جان خرید و این ها غیر از نمازهای خاشعانه و نیایش های جان بخش شبانه او با خداست. رسول صلی الله علیه و آله می فرمود: «وقتی زهرا علیهاالسلام در محراب عبادت می ایستد، هم چون ستاره ای برای ملائکه می درخشد. خدا به ملائکه می گوید: ای ملائکه بنگرید به بهترین بنده من، فاطمه علیهاالسلام . او در مقابل من ایستاده و از خوف من تمامی وجودش می لرزد و با تمامی حضور قلبش به من روی آورده است».

دعاهای زهرا علیهاالسلام

دعا، سرود جاری دل های پرکشیده از هستی است؛ دعا، زمزمه عشق است در خلوتگاه یار؛ دعا، معراج روح بزرگ تشنه عاشق است به سوی ابدیت.

و اینک بخشی از دعای حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا علیهاالسلام : «بارالها! جایگاهم را می بینی و کلامم را می شنوی و بر تمامی کارهایم اشراف داری و بر آن چه در وجودم می گذرد آگاهی... تو پروردگاری هستی که گناهان را می بخشی و من جز تو آمرزنده ای را نمی یابم... بارخدایا! تو آمرزنده ای و بخشایش را دوست داری، پس از من درگذر».

لقب آسمانی زهرا علیهاالسلام

حضرت زهرا علیهاالسلام در آسمان ها، «منصوره» نام دارد؛ هم چنان که رسول مکرّم اسلام در آسمان ها «احمد» نام دارد، و نام آن حضرت در زمین «فاطمه» است.

سُدیر صیرفی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که رسول صلی الله علیه و آله فرمود از جبرئیل پرسیدم: چرا فاطمه در آسمان منصوره و در زمین فاطمه نام گرفت؟ جبرئیل گفت: در زمین فاطمه نامیده شد؛ زیرا شیعیان خود را از آتش جدا کرده و نجات می بخشد و دشمنانش نیز از محبتش جدا گشته اند، و در آسمان منصوره نامیده شد؛ به دلیل فرموده خداوند عزّوجلّ که می فرماید: در آن روز مؤمنان به یاری حق خوشحال می شوند و حق تعالی هر که را بخواهد یاری می کند. منظور این است که فاطمه علیهاالسلام دوستانش را یاری خواهد کرد.

رمز ام ابیها بودن

یکی از القاب حضرت زهرا علیهاالسلام ام ابیهاست که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را به این نام می خواند. ام ابیها یعنی مادرِ پدر. اکنون باید دید چرا و چگونه پیامبر صلی الله علیه و آله دخترش را مادر خود می خواند.

بعضی گفته اند: از شدت علاقه به حضرت زهرا علیهاالسلام بوده است. در واقع حضرت می خواست بفرماید که دخترم را به اندازه مادرم دوست دارم.

بعضی گفته اند: «اُمّ» یعنی ریشه و اصل، و هر چیزی که اساس و مقصود باشد، امّ نامیده می شود؛ مثل اُمّ القُری یعنی مکه و اُمّ الکتاب یعنی قرآن. با این توضیح، معنای ام ابیها این است که فاطمه علیهاالسلام ، ریشه و اصل رسالت و نبوت است و ولایت، ثمره آن وجود نازنین می باشد؛ زیرا فاطمه علیهاالسلام مادر ولایت و یازده امام است.

بعضی گفته اند او ام ابیهاست؛ چون محور هستی و ریشه همه نیکی ها و خوبی هاست. آن ها دلیل این مطلب را حدیث شریف کساء می دانند؛ زیرا آن جا که خداوند می خواهد اهل کساء را معرفی کند، می فرماید: «فاطمه علیهاالسلام است و پدر فاطمه علیهاالسلام و شوهر فاطمه علیهاالسلام و فرزندان فاطمه علیهاالسلام ؛ یعنی پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام و حسن علیه السلام و حسین علیه السلام به وسیله فاطمه علیهاالسلام معرفی می شوند.

شناخت فاطمه علیهاالسلام ، شناخت لیلة القدر

در حدیثی از رسول اکرم علیهاالسلام روایت شده که فرمودند: «کسی که به درستی به فاطمه علیهاالسلام شناخت پیدا کند، شب قدر را شناخته است و او را از این جهت فاطمه نام نهادند؛ زیرا موجودات، به ذات و شناخت واقعی او دسترسی ندارند».

هم چنین در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است: «لیله» فاطمه علیهاالسلام است و «قدر» اللّه . هر کس فاطمه علیهاالسلام را آن طور بشناسد که سزاوار مقام والای اوست، شب قدر را درک کرده است».

فاطمه علیهاالسلام لیله القدر اهل بیت است یعنی:

هم چنان که شب قدر پنهان است و فقط برای جمعی از شایستگان ظهور و بروز دارد، دسترسی به مقامات معنوی حضرت زهرا علیهاالسلام هم این چنین است.

هم چنان که عبادت شب قدر، هم چون عبادت سی هزار شب است، معرفت زهرا علیهاالسلام نیز پاداش عبادت شب قدر را دارد و معرفت او، زمینه معرفت لیلة القدر است.

هم چنان که شب قدر عمدتا بین سه شب پنهان است، در محل دفن حضرت زهرا علیهاالسلام نیز سه احتمال داده می شود.

وصیت فاطمه علیهاالسلام به علی علیه السلام

هنگامی که حضرت زهرا علیهاالسلام در بستر بیماری بود و نزدیک شدن زمان رحلت را احساس کرد، خطاب به همسرش علی علیه السلام فرمود: «ای پسر عمو! خبر مرگ به من رسیده و آن گونه که درمی یابم، به زودی به پدرم ملحق می شوم. آن چه در دل دارم به تو وصیت می کنم». سپس فرمود: «ای پسر عمو! بعد از من با خواهرزاده ام اَمامه ازدواج کن؛ چون او در محبت و مهربانی نسبت به فرزندانم همانند من است. برای من تابوتی بساز. مرا شب دفن کن، آن هنگام که چشم ها در خواب فرو رفته است. (قبر من پنهان، نشانش بی نشانی است)».

هم چنین از امام صادق علیه السلام نقل شده که فاطمه علیهاالسلام هنگام احتضار به امیرمؤمنان علیه السلام وصیت کرد: «وقتی که از دنیا رفتم، خودت مرا غسل بده و کفن کن و نماز بر جنازه ام بخوان و در قبر بگذار و سپس بالای سر، مقابل صورتم بنشین و بسیار قرآن بخوان و دعا کن من تو را به خدا می سپارم و وصیت می کنم که با فرزندانم به نیکی رفتار کنی».

امان از دل حیدر!

پس از شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام ، حضرت علی علیه السلام خطاب به همسر عزیزش می فرماید: «جان من با آه و ناله اش ـ در سینه ام ـ زندانی گردیده. ای کاش که جانم همراه آه و ناله ها از این کالبد پر می کشید و بیرون می آمد. زهراجان! پس از تو هیچ خیری در این زندگانی نیست و من فقط به این جهت گریه می کنم که مبادا زندگی ام پس از تو طولانی شود.

فاطمه جان! دوری و جدایی تو در نظر من سهمگین ترین چیزهاست و از دست دادن شخصیت شکوهباری چون تو، ای دختر پیامبر صلی الله علیه و آله ، سخت ترین فراق هاست».

در مکتب زهرا علیهاالسلام

مقام مادر

در خدمت مادر باش؛ زیرا بهشت زیرپای مادران است.

اخلاص در عبادت

کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ، برترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.

آن چه محبوب فاطمه علیهاالسلام است

از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت قرآن، نگاه به چهره رسول خدا صلی الله علیه و آله و انفاق در راه خدا.

شفاعت فاطمه علیهاالسلام

آن گاه که در روز قیامت برانگیخته شوم، از گناه کاران امت پیامبر صلی الله علیه و آله شفاعت خواهم کرد.

درّی پنهان

قرن هاست همه به دنبال دُرّی می گردند که در نیمه شبی تاریک، از چشم ها پنهان شد و تنها علی علیه السلام و کودکان خردسالش می دانستند که آن درّ در کدامین صدف، جای گرفته است.

در طول صدها سال، شیعه فاصله میان بقیع و مرقد مطهر نبوی را با دلی سوخته وجب به وجب جست وجو کرد و در کوچه های مدینه، به این سو و آن سو رفت تا نشانی از آن گمشده بیابد؛ ولی حسرت زیارت مزار مام پیامبر صلی الله علیه و آله و یاور حیدر علیه السلام و نجوای با او، هم چنان بر دل شیفتگان طریق ولایت علوی و فاطمی باقی مانده است.

مدینه، شهر پیامبر

مدینه، شهر پیامبر صلی الله علیه و آله ، مهبط وحی، شهر ایمان،

و شهر آشنا با دردهای زهرا علیهاالسلام نیز مُهر سکوت بر لب زد و همتای بی همتای علی را در دل پنهان داشت.

کاش مدینه سکوت سنگین خود را می شکست و غُصه های پنهانش را می گفت و مزار بانوی بی نشان را نشان می داد تا تربت عطرآگین آن را توتیای چشم خویش می کردیم.

کاش مدینه برای ما از بقیع می گفت. آری از بقیع و از آن بغض نهفته در گلو. از گنجینه خاموش خویش. از آن راز پنهان و از آن قلب و پاره تن رسول صلی الله علیه و آله .

کاش مدینه بعد از این همه سکوت سنگین لب می گشود.

مدینه، رازدار زهرا علیهاالسلام

ای مدینه، غمین مباش که تو نیک امانت داری هستی و چه زیبا از زهرا علیهاالسلام اطاعت نمودی و سِرّش را در سینه پنهان داشتی.

پس ای مدینه، تا ظهور یار منتظر باش که خزانه دار این گنج عظیم، کسی جز او نیست. ما نیز با دلی شکسته، چشمانی اشک بار و با بغضی سنگین در گلو، حیران و سرگردان در کوچه های مدینه، هم چنان به جست وجوی عزیز گمشده خویش و دُخت والای پیامبر صلی الله علیه و آله می گردیم و با او این گونه زمزمه می کنیم که:

ای دختر پیامبر!

مادر آخرین رسول!

همسر اولین وصی!

و اشتیاق همیشه بهشت

اینک بی تو رو به کدام خانه کنیم تا در بگشاید،

کدام آشنا را بیابیم تا پناهمان دهد،

ما را دریاب که شنیده ایم بی تو هیچ کس بهشت را نخواهد یافت،

و بی تو هیچ نردبانی به آسمان نخواهد پیوست.