پیوند آسمانی؛ یکم ذی الحجه سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س)

پیوند آسمانی ؛ یکم ذی الحجه سالروز ازدواج حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا علیهاالسلام

ازدواج، سنتی است آسمانی، الهی و ارزشمند که مایه آرامش و اطمینان فرد، تحکیم بنیان خانواده و ثبات و پایداری و امنیت اجتماع می گردد. اسلام بر این منش نیکو و این نهاد اجتماعی کوچک، امّا پراهمیّت چندان تأکید فرموده که گاه آن را تا حد وجوب رسانده است. شیوه ها و حدودی که در این دین مقدس برای امر مهم و حساس ازدواج به تفصیل بیان شده، راهی است به سوی استحکام آن و چارچوبی برای رسیدن آن به فرجامی نیک و سعادت مندانه است. بنابراین، زندگی موفق، در پناه ازدواجی موفق، و ازدواج موفق، در گرو عمل به دستورات روشن گرانه دین مبین اسلام است.

پیوندی آسمانی

امروز فاطمه ای که حبیبه خدا، عصاره خوبی ها و نگین تحیّر برانگیز خلقت است، با مردی آسمانی و الهی، مردی از تبار نور، مردی از دیار بهشت، علی مرتضی، وصی رسول خدا پیوند ازدواج می بندد. عرشیان هلهله گویان، عالم را نورافشان می کنند. سلام و درود از آسمان می بارد و طَبَق طَبَق تحفه از عرش فرو می بارد. مبارک باد این جشن آسمانی بر همه آسمانیان.

پیوند نور با نور

به راستی در کجای عالَم خلقت، از ازل تا ابد همتایی پیدا می شد برای فاطمه علیهاالسلام اگر علی علیه السلام نبود و کدام گل سرسبد آفرینش می توانست همسری علی علیه السلام را بپذیرد، اگر فاطمه علیهاالسلام نبود. اینک دو درّ یگانه، دو خورشید بی همتا و دو شاخه گل از بوستان عصمت و طهارت پیوند ازدواج می بندند و آفرینش، در ناب ترین لحظه حضورش، پیوند دو نور را جشن می گیرد. عقد ازدواج این دو وجود آسمانی در عرش و در حضور ملایک بر پا شده است و اینک در زمین، حبیب خدا، رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطبه این عقد را جاری می کند. آن گونه آسمانی و الهی که چشمان ملایک هم از جلال و شکوه آن به اشک می نشیند.

همتاییِ بی همتا

وقتی علی مرتضی علیه السلام با همه سادگی، با همه فروتنی و با همه جلال و جبروت ایمانی اش به خواستگاری فاطمه زهرا علیهاالسلام آمد و وقتی پیامبر به سنتی نیک و الهی و انسانی، از دخترش پاسخ خواست، پاسخْ سکوت بود و سکوت. و چه پاسخی از سکوتی محض رساتر بود. فاطمه علیهاالسلام برترین بانوی زمان خود و همه اعصار بود و این را همه می دانستند. او نه فقط دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله بود، که پاکی، عصمت، الهی بودن و مقام بلندش نزد خدا بر هیچ کس پوشیده نبود و کسان بسیار بودند که آرزوی همسری او را داشتند. امّا روشن بود که او همتای آنان نبود و اینک کسی به طلب این همسری آمده که خود آینه خوبی ها و پاکی ها و الهی بودن هاست و زیبایی این پیوند و اوج این همتایی و همسری را، با چه زبانی جز سکوت می توان توصیف کرد؟

حیا در ازدواج

چشمانِ به زمین دوخته، قامت فروتن و سر به زیر افکنده و صدایِ آرام مولا، حکایت از شرم و حیای بسیار دارد و این حیامندی، در تمام لحظات برپایی اتصال آسمانی او با همسرش و ازدواج مبارک او در چشمان مولا علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیهاالسلام به چشم می خورد. این شرم زیبا و دلربا، تصویری است از ایمانی شگرف در وجود آن دو معصوم؛ که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: «حیا، تمام دین است» و این حیای آسمانی، تأییدی است بر ایمان و پاکی آن کس که به همسری برگزیده می شود.

هم ترازی در ازدواج

هم پایگی و هم ترازی زن و مرد در ازدواج، ملاکی است که غالبا مورد توجه قرار می گیرد، ولی چه بسیار ازدواج ها که با وجود این هم پایگی ها، از هم گسیخته می شود و راز این اتفاق، در نوع این هم پایگی است. در همسری مولا علی علیه السلام و بانوی دو عالم فاطمه زهرا علیهاالسلام سخن از هم شأن بودن در مقام الهی آنان بود. هرچند دانایی، دارایی، زیبایی و بسیاری از موارد دیگر نیز می تواند در این امر مؤثر باشد، ولی آن چه اصل و مایه استحکام این پیوند است، ایمان و رتبه معنوی و کمال روحی فرد است.

ساده امّا با شکوه

در مراسمی بی ریا و ساده، پس از یک خواستگاری بی پیرایه و به دور از تشریفات و سخت گیری ها، با تعیین مهریه ای برابر دارایی داماد و آن هم بسیار اندک و تهیه جهیزیه ای به همان اندازه ساده و بی پیرایه، آسمانی ترین و نورانی ترین پیوند عالم خلقت جان گرفت. مراسم عروسی در نهایت سادگی برگزار شد، ولی با این حال، تمام مردم شهر مدینه به ولیمه فراخوانده شدند. آن ها، شادی کنان و دعاگویان، بدور از هر آن چه ذره ای نارضایتی خداوند را در پی داشته باشد، در مراسم حاضر شدند؛ مراسمی پاک، بزرگ، شکوه مند و مورد پسند خالق این پیوند مبارک، که گویی ازآسمان نیز سلام و تبریک بر آن می بارید.

جریانی پربار

ازدواج، برخورد دو جریان به یکدیگر و تشکیل جریانی پربارتر، روان تر و ثمربخش تر است. در ازدواج مولای متقیان علی علیه السلام و بانوی عالمیان فاطمه زهرا علیهاالسلام ، هدفْ تنها کمال انسانی بود و رضایت خداوندی و نمایش اوج بندگی معبود. تا زمانی که پیوند دو زوج برپایه این گونه تفاهم معنوی باشد، برخورد و اتصال آن دو، از آشوب و گِرِه به دور است، ولی نفوذ خواهش های نفسانی و خودخواهی ها، توجه به خود به جای توجه به هدف و گرفتار شدن به زیبایی ها و عشق های مجازی، برخورد این دو جریان را چنان گره خورده و آشوب زده می سازد که نه باری از آن بر می آید و نه ثمری به دست می دهد.

الگوی همسرداری

بهترین منش زندگی و شیوه برخورد زن و مرد در زندگی مشترک، در آینه ازدواج آسمانی مولای متقیان علی علیه السلام و همسرش فاطمه زهرا علیهاالسلام نمود دارد. بر اساس درخواست آن ها، پیامبر صلی الله علیه و آله در تقسیم امور خانه، کارهای داخل خانه را بر عهده دخترش زهرا علیهاالسلام نهاد و علی علیه السلام را مأمور کارهای بیرون از خانه کرد. این بهترین تقسیمی است که می تواند باعث سلامت و نشاط جسم و روح و روان خانواده باشد. البته در کنار آن، بانوی بزرگ ما، فاطمه زهرا علیهاالسلام پس از دو روز گرسنگی، در پاسخ همسرش که چرا از او چیزی نخواسته، می فرماید: «از خدایم شرم می کنم از تو چیزی بخواهم که تهیه آن برایت دشوار است» و علی علیه السلام هم، دریایی از مهربانی، عطوفت و همراهی با خانواده در داخل خانه است. خداوند درود و رحمت خود بر آن بزرگ واران و پیروان آنان فروبارد.

رمز ماندگاری

می شود از رنگ وارنگ دنیا خالی بود و ازآبی آسمان سرشار. می شود ساده ترین بود و برترین. پیوند آسمانیِ برترین بانوی عالم فاطمه زهرا با مولای مؤمنان علی علیهماالسلام چنین بود. جهیزیه ای از چند تکه لوازم ضروری و بیش ترش سفال و لباسی ساده و جشنی ساده تر، ولی ماندنی ترین و آسمانی ترین پیوند عالم. آن روزها، چه بسیار جشن های پرخرج و ازدواج های شاهانه دختران و پسران بزرگان اقوام و قبایل برگزار شد که همگی به زودی غبار زمان بر خود گرفت و از یاد رفت، یا در طوفان برخوردها و ناملایمت ها، از میان رفت و گسست. پس رمز ماندگاری و خوش بختی در مادیّات، تجملات و دارایی ها نیست. اندیشه ای باید و تأملی!